پست‌ها

نمایش پست‌ها از سپتامبر, ۲۰۰۴
کاش ميتوانستم آرام همچون زمزمه و لغزان چون حلزون به گوش ات داخل شَوَم و در لابه لای هيجان وصلِ ارتعاشات به قلبت راهی بيابم به وصلم-
من تنهايم- يا در حضورعدمت با من- يا با عدم حضورغيبتت- اينها همه هماهنگی افزود- که فرصت درک واحد شدن هيچ با همه بود-