فکر کنم ماه و خورشيد، آسمونُ اذيت کرده بودن چون وقتی گريه
ميکرد پشتِ ابرا قايم شده بودند-
زمستان،وقتی درختِ چنار،درختِ کاج رو ديد که زير غُصه برف خم شده ديگه از
لختی و بی برگيش خجالت نکشيد-
ميکرد پشتِ ابرا قايم شده بودند-
زمستان،وقتی درختِ چنار،درختِ کاج رو ديد که زير غُصه برف خم شده ديگه از
لختی و بی برگيش خجالت نکشيد-